Hayatı dikiz aynasından yaşamak...

Bazı insanlar sever araba kullanmayı. Oldum olası pek sevemedim ben. Belki de çok düşündüğümden araba kullanırken. Yalnızsın ya hani araba kullanırken, belki radyo da sevdiğin bir şarkı çalar, oda bazen. Yanında birisinin oturup oturmadığı önemli değil. Yol ile arana kimse giremez. Kimse neden konuşmuyorsun diye sormaz. O yüzden düşünürsün sadece. O yüzden dikiz aynasına takılır mesela benim gözlerim araba kullanırken. Sebepsiz, açıklayamadığım bir huzur verir dikiz aynası bana. Hele yolda boşsa biraz, aynaya baktığında şeritler çizgi gibi akıyorsa arkanda, o zaman çekilir oluyor araba kullanmak benim için. Dikiz aynası çok şey anlatır. Hayatı dikiz aynasından yaşamak… Geçmişe tutunmak. Çünkü geriye baktığında ne gittiğin yerin bir önemi oluyor, nede ne kadar yolunun kaldığı. Sadece tebessüm, yaşadıkların hatırına. Vakit yola çıkma vaktidir, gözleri aynadan kaçırıp ilerleme vaktidir. Yanlış diye dikte edilen her şeyi doğru yapma vaktidir.